بسیاری از مسافران تایلند انتظار سواحل شنی مسکوت بهشتی و غذاهای شرقی عجیب را دارند؛ اما تصاویر واقعی که درون شهرهای توریستی تایلند دیده می‌شود، کاملاً متفاوت است. در هر گوشه و کنار شعبه‌ای از فروشگاه‌های سون-الون (۷-eleven)، غذاهای چرب قاره‌ای و البته گردشگران فراوانی به چشم می‌خورد. این نکته یک حقیقت است که تایلند به دلیل وفور گردشگران، بخش زیادی از اصالت خود را از دست داده است. در سال ۲۰۱۶، ۳۲ میلیون نفر به‌عنوان گردشگر به تایلند سفر کردند که ۹ میلیون نفر آن‌ها از بانکوک بازدید کرده‌اند؛ اما صبر کنید، منظورم این نیست که از این کشور شگفت‌انگیز و مملو از طبیعت خالص دیدن نکنید. تایلند کماکان اماکن شگفت‌انگیز و اصیلی دارد که هنوز توسط گردشگران کشف نشده و هدف ما از نوشتن این مقاله معرفی آن‌ها است: اماکن بکر و شگفت‌انگیز تایلند که از وجود آن‌ها بی‌خبریم.
برخلاف شهرهای توریستی، مکان‌های ذکر شده در این مقاله به‌راحتی قابل بازدید نیستند. اکثر این جزایر دوردست حتی دستگاه خودپرداز ندارند. سیستم‌های Wi-Fi و ۳G/۴G یا غیرفعال بوده یا به‌طور کلی وجود ندارد؛ اما به نظر من این کوچک‌ترین بهایی است که می‌بایست برای بازدید از این اماکن شگفت‌انگیز و فراموش شده که به هر دلیلی هنوز در نقشه‌های گردشگری وجود ندارند، بپردازیم. همچنین اغلب ساکنین این مناطق تنها به زبان بومی خود مسلط هستند، بنابراین بهتر است حداقل چند عبارات تایلندی یاد بگیرید. در نهایت برای تجربه‌ی زندگی واقعی تایلندی که کاملاً با زندگی در شهرهای بزرگ متفاوت است، آماده باشید. غرفه‌های سوغاتی را در بانکوک و پوکت رها کرده و به حقیقت واقعی این سرزمین لبخند بنگرید.
ایسان
ایسان واقع در شمال شرقی تایلند، بزرگ‌ترین ناحیه‌ی تایلند است. این ناحیه جمعیتی حدود ۲۳ میلیون نفر دارد اما تنها کمتر از نصف درصد سالانه‌ی گردشگران را به خود می‌بیند. دختران ایسان وفادار هستند و معمولاً با اولین فردی که آشنا می‌شوند، ازدواج می‌کنند. این تنها یک تفاوت اندیشه و شیوه زندگی میان مردمان این ناحیه و ساکنین قطب‌های توریستی تایلند است.
استان ناخن پانوم
این استان در شمال شرقی تایلند، قدیمی‌ترین معبد این کشور را در خود پنهان کرده است، معبد باشکوه پانوم. این منطقه به دلیل طبیعت شگفت‌انگیز، مناظر کوهستانی، شهرهای کنار رودخانه و منظره‌ی مزارع بی‌پایان برنج اطراف این معبد زیبا، از مناطق محبوب گردشگران است.
دریاچه‌ی نیلوفرهای قرمز
دریاچه نونگ هار یکی از جالب‌ترین و عجیب‌ترین مناظری است که می‌توان در تمام تایلند مشاهده کرد. در ماه مهر، درست پس از فصل باران، هزاران گل نیلوفر قرمز در دریاچه رشد کرده و این دریاچه را به ۸۰۰۰ هکتار شکوفه‌ی شناور تبدیل می‌کند. اگر می‌خواهید این منظره‌ی تماشایی را به چشم ببینید، توجه داشته باشید که شکوفه‌ها در ماه مهر روئیده و تا ماه اسفند ادامه خواهند داشت. این دریاچه در استان اوندون تانی واقع شده و حدوداً در ۶۰۰ کیلومتری بانکوک قرار دارد.
کشف سالا کاو کو
برای من جای تعجب بود که چطور این بخش تاریخی گردشگران بیشتری را به خود جذب نکرده است. در این منطقه مجسمه‌های شگفت‌انگیز وجود دارد که با مجسمه‌های غول‌پیکر بودا که در سراسر کشور قابل مشاهده است، متفاوت هستند. یکی از این مجسمه‌ها ۲۵ متر ارتفاع داشته و نمایان گر حالت مراقبه‌ی بودا تحت حفاظت یک مار کبرا هفت‌سر است.
Sangkhlaburi
در این روستای دور افتاده جنگل‌ها و معابد نورانی با جذابیت عجیب زندگی روستایی درمی‌آمیزد. روستای Sangkhlaburi در پایین تپه و در انتهای جاده قرار گرفته و به‌طور کامل توسط گستره‌ی عظیم و نامتناهی از معادن سنگ آهک مخفی در دل جنگل احاطه شده است. این روستا یکی از زیباترین و بدیع‌ترین مناظر تایلند است. این منطقه پیشتر یک شهر کارن بود؛ اما اخیراً با هجوم بومیان برمه و تایلندی به این منطقه و با ورود فرهنگ‌های متنوع، جذابیت این شهر دورافتاده صد چندان شده است.
وات چالوم فرا کیات
اکثر مناطق استان لامپانگ به‌طور کلی توسط مسافران شناخته شده هستند؛ اما وات چالوم فرا کیات مکانی است که حتی برخی از مردم بومی از وجود آن آگاه نیستند. این معبد که پشت تخته‌سنگ‌های شیب‌دار آهک و کوه‌های شمالی تایلند پنهان شده، یکی از بهترین مخفیگاه‌های این کشور است. دلیل اصلی این امر عدم وجود هرگونه وسایل حمل‌ونقل عمومی است که این معبد را به شهرهای دیگر متصل کند و رفتن به آن تنها از طریق دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی یا ماشین‌های سانگ‌تو ممکن است. در قله‌ی کوه، با دیدن برج‌های پاگودای سفید و طلایی که در اطراف قله‌ها پراکنده شده و چشم دوختن به بکرترین و طبیعی‌ترین جنگل‌های سرزمین لبخند، منظره‌ای می‌بینید که تاکنون در هیچ جای دیگری از این کشور مشاهده نکرده‌اید.
فانوم رانگ
شرط می‌بندم که نمی‌دانستید در تایلند معبدی خمری وجود دارد که تمثیلی از افسانه‌ی آنگکور وات است. پایه معبد بر روی یک آتش‌فشان غیرفعال واقع شده است؛ اما حتی این واقعیت که این معبد در فهرست میراث یونسکو قرار گرفته برای جذب بیشتر بازدید کننده کافی نیست.
پیچابون
پیچابون یکی دیگر از شهرهای نسبتاً ناشناخته‌ی این کشور است که زمین‌های شگفت‌آور آرام، کوه‌ها، دریاچه‌ها و تعدادی پارک ملی خیره کننده را به این کشور بخشیده است. علاوه بر آن، این روستا جایگاه یکی دیگر از معابد حیرت‌انگیز تایلند به نام وات پا سورن کو و یا معبدی بر فراز تخت سنگ شیشه‌ای است که برای افرادی که مایل به گشت‌وگذار در مناطق بکر و دست‌نخورده و کشف جذابیت عمیق زندگی روستایی تایلند هستند، یک انتخاب عالی است.
اگر به دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی علاقه‌مند باشید، مناطق شمالی تایلند گزینه‌ای مناسب است. جنگل‌های بارانی سرسبز و روستاهای کوهی، مناطق ایده‌آلی برای پرسه‌زنی و گم شدن درون آن‌ها است. نواحی شمالی نشان می‌دهند که تایلند چیزی فراتر از سواحل زیبا و جشن‌های خیابانی در بانکوک و پاتایا است. مناظر زیبا، ساکنین خونگرم و زندگی روستایی محاط در مناطق بکر که هنوز چندان برای گردشگران شناخته شده نیست، دقیقاً به فریبندگی سواحل زیبا و شهرهای بزرگ است.
استان نان
استان نان، در جوار مرز لائوس، مکان خوبی برای کشف طبیعت دست نخورده تایلند است. کل این استان با مساحت ۱۱،۴۷۲ کیلومتر مربع تنها ۲۴۰۰۰ نفر جمعیت دارد. هیچ تور گردشگری به این منطقه وجود نداشته و اثری از غذاها و فرهنگ غربی به چشم نمی‌خورد. تنها چیزی که به‌وفور دیده می‌شود، جاده‌های بکری است که گویی تاکنون انسان بر روی آن‌ها قدم نگذاشته است. این استان کوچک دارای شش پارک ملی مهیج است.
پانگ اونگ
پانگ اونگ مکانی است که شاید به علت نزدیکی آن به چیانگ مای چندان بکر به نظر نرسد، اما این‌طور نیست. این دریاچه‌ی کوهستانی در ۴ کیلومتری چیانگ مای واقع شده و در پشت کوه‌های استان مای هونگ سون پنهان شده است. جاده‌ی به سمت دریاچه شیب‌دار بوده و کل منطقه به شکل عجیبی بادخیز است که این مسئله اکثراً گردشگران را از این منطقه دور نگاه می‌دارد. به نظر من پانگ اونگ بهترین منطقه برای کمپ زدن و دوری از مراکز توریستی است.
پای
هزاران نفر از گردشگران در چیانگ مای ازدحام می‌کنند تا لذت ترکیب بی‌نقص محیط شهری زیبا و طبیعت خیره کننده‌ی این شهر را تجربه کنند. با این حال، محبوبیت چیانگ مای، شهرهای فوق‌العاده زیبای اطراف آن را نیز تحت‌الشعاع قرار داده است. یکی از این شهرهای زیبای کوهستانی شهر پای است. این شهر که در فاصله چهار ساعتی چیانگ مای واقع شده است، به نظر می‌رسد نسخه‌ای کوچک و بسیار آرام‌تر از همتای مشهور خود بوده و مملو از کارهایی است که می‌توان انجام داد و مناظری است که می‌توان از آن لذت برد. از جمله مناظر شگفت‌انگیز پایی عبارت‌اند از اسپلیت لند، کانیون پای، اسپرینگ هات اسپرینگ و پای کانیون.
سوخوتای
سوخوتای زمانی پایتخت کشور سیام بوده و امروزه تنها بقایای بازمانده از آن در پارک تاریخی سوخوتای واقع شده است. زیبایی این خرابه‌های باستانی نه‌تنها نفس‌گیر بوده، بلکه با گذر انسان در طول زمان، بقایای چیزی که زمانی بزرگ‌ترین شهر سیام قلمداد می‌شد را به او می‌نمایاند.
چانتابوری
به‌عنوان شهری که تنها سه ساعت از بانکوک فاصله دارد، هرگز علت محبوب نبودن این شهر عجیب را درنیافتم. چانتابوری، همچنین به‌عنوان شهر ماه شناخته می‌شود. در طول تاریخ انسان‌های زیادی به دنبال ثروت و یافتن سنگ‌های گران‌بهای به این شهر نقل مکان کردند؛ به همین دلیل می‌توان گفت چانتابوری محل تجمیع تمام فرهنگ‌های آسیایی است. این شهر مملو از جنب‌وجوش و مناطق دلپذیر بوده و همچنین پارک ملی نامتوک فیلو را در دل خود گنجانده است. پارکی که وسعت آن به‌اندازه‌ی پارک ملی خاو سوک است؛ اما به دلایلی گردشگران کمتری را به خود می‌بیند. نامتوک فیلو میزبان خیره کننده‌ترین آبشارها، استخرهای آب گرم و حیات وحشی غنی و متنوع است.
ترنگ
به سبب آشفتگی‌های اخیر که در استان جنوبی این کشور رخ داده است؛ بسیاری از مردم از خیر بازدید از این منطقه گذشته‌اند. با این حال به‌رغم شرایط اخیر، چندین جاذبه دیدنی در جنوب تایلند وجود دارد که برای بازدید کاملاً امن بوده و ترنگ یکی از آن‌ها است. ترنگ به اندازه‌ی همسایه خود، کرابی، محبوب نیست و این بدان معناست که حین بازدید از این شهر تعداد زیادی از افراد خارجی را ملاقات نخواهید کرد. این منطقه برای افرادی که تمایل دارند فضای پٌررونق شهری تایلند را عاری از هرگونه عجله‌ی گردشگری لمس کنند، انتخاب خوبی خواهد بود. همچنین با وجود چند ساحل بکر، یک نقطه شروع عالی برای گشت‌وگذار در یک خط ساحلی ۱۱۰ کیلومتری است.
پارک ملی دوی فا هوم پوک
پارک ملی دوی فا هوم پوک واقع در شمالی‌ترین نقطه‌ی تایلند، یکی از طبیعی و بکرترین پارک‌های ملی این کشور بوده و در نزدیکی مرز میانمار قرار دارد. این پارک ملی برخلاف بسیاری از اماکن بکر دیگر، به‌خوبی محافظت شده و به طرز عجیبی نسبت به سایر پارک‌های این کشور از مدیریت و سازمان‌دهی فوق‌العاده‌ای برخوردار است. گستره‌ی این پارک بیش از ۱۳۰۰ کیلومتر مربع بوده و سراسر مملو از کوه‌های ناهموار و پنهان در پس دشت‌های خشک و جنگل‌های کاج و ابرهای آسمان است. بسیاری از افراد نمی‌دانند که این پارک ملی دومین بلندترین ارتفاعات کوهستانی کشور را در خود جای داده است. کوهستان فا هوم پوک به طول ۲۲۸۵ متر، یکی از معدود مناطق موجود در این کشور است که می‌توان چشمه‌های آب گرم و جوشان را به چشم دید. منطقه بلندترین چشمه در کل کشور برای بکر و دست‌نخورده ماندن بیش از حد جذاب و دیدنی است، اما علت این مسئله، مکان دورافتاده‌ی جغرافیایی آن است. با این حال، با افزایش تعداد گردشگران در چیانگ رای و شمال تایلند، انتظار می‌رود این پارک ملی توجه بیشتری را به خود جلب کند. در حین بازدید از چیانگ رای به‌راحتی طی یک سفر یک روزه می‌توان از این منطقه نیز بازدید کرد؛ تنها ۱۶۰ کیلومتر فاصله دارد.
جزایر بکر
بسیاری از گردشگرانی که از تایلند بازدید می‌کنند در مورد فی‌فی، پوکت، کو ساموئی و غیره شنیده‌اند؛ اما جزایر جادویی دیگری وجود دارند که گردشگران کمتری را به خود می‌بینند و این باعث می‌شود به‌مراتب اماکن بهتری برای تفریح باشند. در این قسمت یک گالری تصویر از جزایر بکر محبوب من در تایلند ارائه می‌شود.
جزیره‌ی کرادان
این منطقه در فاصله‌ی ۴ کیلومتری پارک ملی هات چاو مای واقع شده و به سبب شکل ظاهری زمخت آن در میان افراد بومی به‌عنوان «تخته موج‌سواری» شناخته می‌شود. این نکته به این معنی است که عملاً کسی در این منطقه زندگی نمی‌کند و یا حتی جاده‌ی مناسبی برای بازگشت از تعطیلات تابستانی وجود ندارد.
جزیره‌ی کود
این بهشت گرمسیر عاری از هرگونه وسیله‌ی حمل‌ونقل عمومی و اتومبیل تنها چند میله و تخته دارد. محبوب‌ترین ساحل این جزیره ساحل آو کلونگ چاو است، اما آو فرائو در بخش جنوبی جزیره در نهایت زیبایی میان گردشگران چندان محبوب نبوده و همواره مسکوت است.
جزیره‌ی تاروتائو
تاروتائو در طول تاریخ مخفیگاه دزدان دریایی بوده و یکی از بدنام‌ترین زندان‌های کشور است. این جزیره بخشی از پارک ملیتاروتائو بوده و خالی از هرگونه توسعه تجاری، حدود ۷۰ درصد از سطح آن پوشیده در جنگل است.
جزیره‌ی لیبونگ
جزیره‌ی لیبونگ طیف وسیعی از مناظر شگفت‌انگیز و حیات وحش منحصر به فردی را در خود گنجانده است. این جزیره حقیقتاً یکی از معدود مناطقی است که در آن می‌توان گونه‌های نادر حیوان دوگونگ را که عموماً به اسم گاو دریایی شناخته می‌شوند، مشاهده کرد.
امیدوارم این مقاله به همه‌ی افراد کمک کند تا در بازدید از تایلند، علاوه بر مناطق توریستی مانند بانکوک، پوکت یا فی‌فی از سایر اماکن جذاب و دلپذیر این کشور نیز دیدن کنند. آیا تاکنون از این مکان‌ها بازدید کرده‌اید یا فکر می‌کنید در این مقاله برخی از مناطق بکر را جا انداخته‌ایم؟ در بخش نظرات به ما اطلاع دهید.
منبع: چطورپدیا